Meer fun met Twitter

Mijn dochter, mijn neefjes en nichtjes, kids uit dorp... sinds kort verschijnen er steeds meer tieners in mijn tijdlijn op Twitter. Hartstikke leuk! Ik lees echter bijna alleen maar over wat ze aan het doen zijn, waar ze naartoe gaan, wat er op tafel komt bij het avondeten en dat ze iets leuk vinden of zich vervelen. Vooral veel eenrichtingsverkeer dus.

Ik sta te popelen ze uit te dagen meer uit Twitter te halen en het ook echt als een sociaal medium te gebruiken. Niet alleen omdat het leuk is, maar ook omdat het je echt iets oplevert. En omdat ik ervan overtuigd ben dat als je met jongeren in gesprek gaat over de mogelijkheden van internettoepassingen, je een gemakkelijkere ingang creëert om het ook over de risico's te hebben. Daarom verzamel ik nu tips voor meer fun met Twitter.

Dit heb ik tot nu toe bij elkaar bedacht:

1. Een leuk filmpje gezien op YouTube? Kopieer de link en plak hem in Twitter, zodat je vrienden er ook van kunnen genieten. Tip: met Bit.ly kun je de link inkorten, zodat er meer ruimte overblijft om iets te vertellen over het filmpje. Sommige Twitter-programma's doen dat inkorten automatisch. Je kunt ook andere links delen, bijvoorbeeld naar foto's of websites.
2. Twijfel je ergens over of heb je een vraag, laat dan je vrienden meedenken! Zal ik dit T-shirt of dat vestje aandoen voor het feest? Welke bioscoopfilm moet ik zeker eens gaan bekijken?
3. Gebruik de zoekfunctie van Twitter om het laatste nieuws te ontdekken over je woonplaats, je favoriete artiest of meningen over het programma dat je aan het bekijken bent. Gebruik het # om betere zoekresultaten te krijgen.
4. Doe samen iets creatiefs met Twitter. Maak een estafetteverhaal, waarbij je om de beurt een stukje van 140 tekens schrijft. Laat anderen jouw mop afmaken: 'Er lopen twee chimpansees in de supermarkt. Zegt de een tegen de ander...' Of geef de voorzet voor een leuke Twitter-discussie met  opdrachten als: #ditzouiknooitdurven of #hiermoestikerghardomlachenvandaag.
5. Stel een vraag met de hashtag #durftevragen. Zoals: hoe voorkom ik een lekke band? Of: wat is een goede smoes als ik te laat op school kom? Misschien krijg je een verrassend antwoord van Twitteraars die je nog niet kent.

Aanvullingen? Ik zie ze graag tegemoet via de reacties op deze blog. De opbrengst zal ik binnenkort verwerken in een prikbordposter op A4-formaat.

Lees ook:

• Is het verstandig om een 12-jarige te laten Twitteren? door Justine Pardoen
• Wat zet je wel en wat zet je niet op internet?

Is online vriendschap hetzelfde als 'real life' vriendschap?

Het internet maakt communicatie en samenwerking mogelijk tussen mensen die elkaar nog nooit in het echt ontmoet hebben.

Jonge mensen - de 'digital natives' - vinden dit vaak al een vanzelfsprekende gedachte. Zo spelen ze online games met mede- en tegenspelers van over de hele wereld. Tijdens ouderavonden die ik verzorg over sociale media en gamen is er altijd wel een ouder die kritische kanttekeningen plaatst bij dit online sociaal contact: 'Zo'n online vriendschap, dat is toch niet echt.'

Er zit wat in: je online vrienden in Alaska of Japan zullen niet met een fruitmand aan je bed komen staan als je een tijdje flink ziek bent. Maar een discussie over wat meer waard is - vriendschap zonder of met fysieke nabijheid - is helemaal niet zo interessant.

Veel boeiender is je af te vragen waarin beide typen vriendschap uniek zijn en unieke meerwaarde bieden voor je welzijn, je plezier, de impact die je op de wereld om je heen kunt hebben, je productiviteit. Die vraag wordt eigenlijk nooit gesteld aan jongeren, en dat is jammer. Want erover nadenken is een potentieel begin van bewust omgaan met je vriendschappen en relaties: online én offline.

De aanleiding voor bovenstaande gedachtengang is een TED-talk van componist en dirigent Eric Whitacre. Hij vertelt hoe hij afgelopen jaar 1752 zangers online bij elkaar bracht om als een virtueel koor zijn compositie 'Sleep' uit te voeren. Iedere deelnemer nam thuis bij de computer zijn of haar deel op in beeld en geluid en postte het resultaat als filmpje op YouTube. Het geheel werd gemonteerd tot een videoclip, waarbij koorzang ontstond met ruim 2000 stemmen. Deelnemers aan het project gaven in reacties aan een gevoel van verbondenheid te ervaren bij het project, bij de mede-uitvoerenden, bij de mensheid. Ze deden een ervaring op die ze op geen enkele andere manier hadden kunnen ervaren. Het is een ervaring die waarschijnlijk totaal anders is en voelt als wat Whitacre voelde bij zijn eerste keer zingen in een koor. En daar gaat het om: anders, maar beide krachtig en mooi.



Vraag het je kind gewoon eens: wat is er uniek aan de online vriendschappen of sociale contacten die je hebt? Wat geeft het je dat 'real life' contacten je niet kunnen brengen? Vanuit het positieve kun je ook de keerzijde bespreekbaar maken: wat is er moeilijk aan het onderhouden van online sociale contacten? Zitten er ook risico's aan en hoe ga je daar vervolgens mee om?