Talententelevisie is 'hot'. Logisch, want je bereikt er een breed publiek mee, van ramptoeristen die met volle teugen genieten van medemensen die niet doorhebben dat zo zich volledig te kakken zetten tot hen die heerlijk weg kunnen dromen bij het idee dat er altijd een weg is naar de top, ook als je voor dat dubbeltje geboren bent.
Ook de Britten - waarom noemen we ze eigenlijk nooit 'onze westerburen' - hebben talententelevisie. Vorige week trad in 'Britain's got talent' de 47-jarige Susan Boyle op. Op het eerste oog lijkt ze zo weggelopen uit een Engelse working class soap. Maar dan begint ze te zingen. In huize Mijland & Van Aaken waren we ontroerd door het verslag van haar optreden. De Engelsen zouden zeggen: "You can't judge a book by the cover."
Dag Erno,
BeantwoordenVerwijderenIk heb deze week dit fragment verschillende malen laten zien in gezelschappen en elke keer krijg ik weer kippenvel! Mooie eerlijke reactie van de juryleden en wat is die Susan een "little tiger"!
Als je met zoveel tegenwind na 47 jaar dit nog kunt presteren, dan ben je een grote tijger!
Als kind vaak gepest, nog nooit gezongen voor een groot publiek en dan dit!
Een mooi optreden maar ook een wijze les voor elke kijker en luisteraar!
Peterter
Ontroerend,
BeantwoordenVerwijderendirect met kippenvel voor het beeldscherm, andere gezinsleden er ook van laten genieten. Doet aan Paul Pot denken.
Mooi dat deze diamant haar grootste schat zo goed bewaard heeft.
Nu nog wachten op het TV-programma World Got Talent. Waarin iedere wereldburger zijn of haar bijzondere talent met de wereld kan delen. We hebben allemaal zo iets bijzonders als Susan Boyle in ons.