Denkend aan mijn vader (2)

21 november 2006 is de sterfdag van mijn vader Jacques Mijland, vandaag precies tien jaar geleden. Tien jaar van vaak denken: wat zou hij nu zeggen, doen, hoe zou hij kijken? 63 jaar werd hij.

Ik probeer de herinneringen aan hem levend te houden, maar vooral ook in ons - zijn naasten - te herkennen wat hij ons heeft meegegeven. Voor mij is dat in elk geval de liefde voor de taal. We dichtten allebei, hielden samen een boek bij met korte teksten, schreven voor ons werk en waren echte literatuurliefhebbers.

In het weekend schreef ik een gedicht, dat besluit met..

ik schrijf nu alleen
maar in het kneden van zinnen
komt wie we samen waren 

altijd weer binnen

Vandaag draag ik de zegelring die hij me postuum - via mijn moeder - heeft gegeven.

Eerdere blogs:

• Het wonder van Biesheuvel (2015)
• Denkend aan mijn vader (2008)
• Bij het overlijden van mijn vader... (2006)