Vriend, maatje, partner, kennis, relatie, contact, vage kennis, connectie... relaties tussen mensen komen in vele gradaties tussen heel dichtbij (je kind, je ouders, je beste vriend) en heel ver weg (de partner van een collega, iemand die je ooit eens hebt gesproken op een feestje). Met de een deel je je diepste gedachten, verlangens en twijfels, bij de ander blijf je wat meer op de oppervlakte.
In de begeleiding/hulpverlening wordt wel eens de methode van de cirkels gebruikt om inzicht te krijgen in je sociale netwerk. Je tekent jezelf als een stip in het midden van een vel papier. Daaromheen trek je eerst een kleine en daarna steeds grotere cirkels. Vervolgens schrijf je de namen van alle mensen in je netwerk die belangrijk voor je zijn in de ring die de afstand tot jou het best vertegenwoordigt. Een goede vriend staat in de eerste ring, een vage kennis in de buitenste.
Sociale media worden gebruikt om bestaande relaties te onderhouden en te versterken. Daarnaast bieden ze ons de mogelijkheid nieuwe relaties te formaliseren tot een 'friend' of 'contact'. Wat eigenaardig is, is dat sociale media alle nuances in nabijheid negeren. Je bent een 'friend' of je bent het 'niet'. Met voor kwetsbare gebruikers soms alle verwarrende gevoelens als je 'gedefriend' wordt tot gevolg.
Voor zover ik kan nagaan biedt fotowebsite Flickr momenteel de meeste gradaties in het differentiëren op verschillende niveaus van vriendschap. Je kunt je foto's delen op vier niveaus: alleen voor jezelf, je familie, je vrienden of iedereen. Als het niet gaat om zenden en delen, maar om ontvangen, heb je ook wel wat mogelijkheden. Zo kun je in Twitter lijsten maken met contacten die je actiever wilt volgen dan de 'default' lijst.
Ik verwacht dat in de toekomst sociale media meer mogelijkheden gaan bieden om als gebruiker te bepalen met wie je wat deelt. Alles de publieke ruimte inslingeren heeft ontegenzeggelijk voordelen. Maar soms wil je gewoon wat meer controle over met wie je je boodschappen deelt.
Jazeker Erno.... en dus is communicatie ook in de virtuele wereld een sociaal gebeuren met veel aspecten. Van vage kennissen tot vrolijke vrienden; we hebben ze allemaal wellicht. Eerst en vooral is het de zender die een keuze maakt. Als we ons er maar wel van bewust zijn dat het gesproken woord wordt gehoord en "vervliegt" en dat onze digitale uitspraken worden vastgelegd en steeds opnieuw kunnen worden "gehoord" en geïnterpreteerd. Laat leven communicatief zijn!
BeantwoordenVerwijderenInteressant, goed idee, ben ik zeker met je eens, maar zie het lastig worden in de implementatie.
BeantwoordenVerwijderenStel ze maken het publiekelijk hoe close ik jou acht, dat kan jij verkeerd opvatten als jij dacht dat we closer (of juist niet) waren. Maar ook als je foto's deelt met niveau 2 vrienden (waar dat dan ook voor staat), wat dan als je met een vriendengroep een gesprek erover hebt, iemand kan zich dan buitengesloten voelen omdat hij blijkbaar deze foto's niet mocht zien. En ik denk ook andersom, als ik iemand closer inschat dan gewaardeerd word: "wat moet ik nou weer met zulke foto's!?"
Lijkt mij interessant. Wil je zulke gradaties publiekelijk, of juist niet? Wil je ze misschien democratisch?
Via Twitter kreeg ik ook nog de reactie dat je natuurlijk zelf verschillende accounts kunt maken voor verschillende groepen bekenden. Zo kun je als docent een Hyves-account maken naast je privé-account.
BeantwoordenVerwijderenAl met al is voor mij het belangrijkste dat ik het zo opvallend vindt dat bedenkers/makers van sociale media dit idee van gelaagdheid in het echte leven niet vertalen naar hun digitale product.
Ook interessant (en hierbij aansluitend) is de vraag hoe kwalitatief een uitsluitend online relatie kan zijn. Veel volwassenen (de digitale immigranten) beoordelen online relaties als oppervlakkig, maar ik zie ook dat jongeren grote waarde kunnen hechten aan dit soort contacten en er veel betekenis uit halen.
In het kader van Beter Gamen vraag ik gamers in dit verband wel eens: 'Komt een vriend die je uitsluitend via de game kent je bezoeken als je in het ziekenhuis komt te liggen? En waarom zou dat wel moeten of juist niet hoeven?'