21 september 2009

42,195 zware kilometers door Berlijn...

brandenburgertor.JPG

Je ziet ze nog wel eens langs de snelweg staan: auto's met een oververhitte motor, het stoom kruipend vanonder de motorkap... Afgelopen zondag wandelde ik langs de Berlijnse Kurfürstendamm met dito problemen. Ik had toen nog moeten rennen, precies zoals dat in de eerste helft van de marathon van deze stad zo lekker ging. Maar een temperatuur die opkroop naar 25 graden dwong me tot het bijstellen van mijn ambities: net als vorig jaar in New York wilde ik een leuke tijd van tussen de 3:45 en 4:00 uur klokken. Rationeel had ik die ambities na het lezen van het weerbericht voor deze zondag al bijgesteld. Ik loop nu eenmaal het lekkerst bij een temperatuur tussen de 10 en 15 graden. Maar ratio en sport gaan niet altijd even goed samen.

Zodra het tijdens zo'n race niet meer te ontkennen valt dat je gezonde verstand gelijk had, begint er een strijd tussen het spreekwoordelijke duveltje en het engeltje op je schouders. Stap toch uit, waar doe je het nog voor, dit is niet meer gezond en niet meer leuk, zegt de een. Fijntjes wijst hij je op de strompelende en kotsende lotgenoten en op beren van vrouwen en mannen, gevloerd op brancards langs de weg. Haal er alles uit wat er nog in zit, loop straks onder die geweldige Brandenburger Tor en geniet van wat je om je heen ziet, zegt de ander. Het publiek is het daarmee eens. Kom op, you can do it!

De laatste - ik weet niet of het het engeltje of het duveltje is - won. Ik keek op naar de Gedächtniskirche, nam nog maar eens een slok water en probeerde zoveel mogelijk stukjes te joggen en opkomende pijntjes weg te denken. Ik verruilde mijn ambities voor een nieuw doel: tijd is niet meer belangrijk, de eindstreep halen wel. Plagerig beloonde mijn GPS-horloge de inspanningen met een langzaam oplopende totaalafstand: 37,1... 37,2... 37,3... Aan het begin van Unter den Linden wist ik dat het me zou gaan lukken. Met de verkoelende schaduw van de bomen kon ik er nog een laatste stukje kracht en een glimlach voor de fotografen uitpersen. Ik liep onder de Brandenburger Tor met kippenvel en opkomend traanvocht (marathons lopen doet wat met je). Tweehonderd meter later registreerde mijn ChampionChip een netto tijd van 04:30:27. Of ik tevreden ben? Waarom niet eigenlijk. First I did Manhattan, then I took Berlin!

Op de foto zie je de Brandenburger Tor, de dag voor de wedstrijd. Klik voor het overzicht van mijn tussentijden of hier voor het raceverloop, zoals ik dat met mijn GPS-horloge heb opgenomen.

10 opmerkingen:

  1. Kippenvel verslag.
    Ook klasse, net als je prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem11:25 p.m.

    "Was uns nicht umbringt, macht uns stärker"

    Het gaat ook niet alleen om het doel, maar om de reis ernaartoe.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hulde aan de held. Waar pijn en verdriet een plaats krijgen en de angst slechts een uitdaging vormt om doorheen te gaan daar vind je het het zoete van de held.

    Erno jij bent er een!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed gedaan hoor, en een terecht inzicht dat tijd er niet toe doet. Ik zou dat nog wat vaker gaan denken.
    Ik ben natuurlijk ook gewoon jaloers. Ik heb alleen de Halve van Berlijn gelopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gefeliciteerd, wat zul jij het zwaar gehad hebben.
    Het gaat nu vooral om het herstel.
    Klasse en de tijd, ja ik weet het,lastig om die bij te moeten stellen.
    Maar liever het hele jaat door sporten dan zwaar geblesseerd.
    Nogmaals, gefeliciteerd

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Es war einmal... und ich war dabei! Ik heb Erno van dichtbij mee mogen maken in de laatste voorbereidingen op en het verwerken van zijn Berlijnse marathon en ben zéér onder de indruk. Hij doet me denken aan Tim Krabbé: een groot sportman en groot schrijver in één persoon. Wanneer verschijnt "De loper"??

    P.S. Ineke was ook super!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Erno, van harte gefeliciteerd, ik las je verslag en kreeg kippenvel!
    Chapeau is hier het goede woord.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. "Was uns nicht umbringt, macht uns stärker" ... wow wat een geweldige zin - dat kan ik alleen maar bevestigen !!

    Gratuliere mit ihre Sieg !!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Leuk verhaal. Ik wil in de toekomst ook een marathon gaan lopen en Berlijn is zeker één van de steden waar ik het zeker ga doen.

    BeantwoordenVerwijderen