15 juli 2008

Vakantiecolumn 2: Ezels

Vroeger had je van die uitgesleten paadjes, bijvoorbeeld rond een waterput. Ze waren gemaakt door een geblindeerde muilezel. Met zijn hoeven had het beestje al het gras vertrapt en een diepe voor gemaakt in het zand eronder. Die ezel had een touw om zijn nek. Dat touw was verbonden met een eenvoudig systeem om water uit de put te halen of een maalsteen aan te drijven. Hard en dom werk, dat men maar al te graag uitbesteedde aan een hardwerkende ezel.

Ik heb leuk werk. Soms is het hard werken, maar als je je werk leuk vindt, is dat niet erg. Toch ben ik voor, tussen of na het werk wel eens toe aan een half uurtje ontspanning. Even wat met je lijf doen na een hele dag achter de computer zitten of het bureau, na drie besprekingen met veel vijven en zessen of dertig telefoongesprekken. Ik trek dan mijn hardloopschoenen aan. Ontspanning door inspanning. En de heerlijke vrijheid om te gaan waar ik wil. Zie ik links een lekker modderig bospaadje dat ik nog nooit heb gehad, dan ga ik links. Zie ik op de kaart een mooi pad met veel groen, dan verwerk ik het in mijn rondje. Ik zit voor even niet vast aan het kabeltje van de muis of het lijntje van de telefoon.

Dat er mensen zijn die zich uitleven op een atletiekbaan, daar begrijp ik helemaal niets van. Atleten noemen ze zich en ze draaien hun rondjes met hun glimmende Nikes, Rucanors en Asics. De afwisseling beperkt zich tot hetzelfde rondje lopen, maar dan in de andere richting, als ze dat al doen. Oh ja, op een been hinkelend, achterstevoren, zigzaggend tussen de losse steentjes of hoppend in een juten zak kan ook. Maar nee, deze mensen gaat het erom om datzelfde rondje nog een keer te lopen. En dan nog eens. En nog eens.

Als ezels rond een put, maar dan zonder enig nut. Nergens heen. Met dezelfde haast waaraan ze op het werk zo'n hekel hebben. Ze willen bovendien niemand tegenkomen. Geestverwanten lopen ze het liefst zonder een groet hard en hijgend voorbij. Geen vriendelijke blik kan er af. Ze zitten alleen niet vast met een touw. Dat hoeft ook niet, want ze doen het allemaal uit vrije wil. Ezels.

2 opmerkingen:

  1. Anoniem6:12 p.m.

    Nee, dan kan je beter een 'eierdopjesmuseum' bezoeken ,-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Anoniem4:08 p.m.

    Zo zijn er ook ezels die hun parcours aan de andere kant van de oceaan zoeken. Met 10 duizenden tegelijk in een smerige smog-stad. Het is het land van de onbeperkte mogelijkheden, groots en wijds. Toch lopen ze allemaal hutmutje bij elkaar. Niet door gezonde bossen maar langs overbevolkte autowegen. Daar wordt veel geld voor neergeteld. Meer dan 42 kilometer sjokken en daar dan honderden Euro's op toeleggen. Ezels! ;0)
    peterter

    BeantwoordenVerwijderen