Een wireless stereo audiotransmitter. Kan geluid van een bron omzetten naar een korte-afstand-FM-signaal, zodat je via een radio naar je MP3-speler kunt luisteren. Ligt alweer een jaar ongebruikt in de kast.
Mijn Duracell-penlite-batterij-oplader weigert mijn GP 2600mAh-batterijen op te laden. Licht geïrriteerd een nieuwe GP-oplader aangeschaft.
Ik gebruik al enkele jaren het spraakherkenningspakket Dragon Naturally Speaking. Kan alleen op mijn Apple als ik daar een Windows-emulator op installeer. Teveel gedoe, dus draai ik het alleen op mijn oude Windows-laptop.
Er hangen hier vier verschillende USB-kabeltjes. Allemaal zwart. Volgens de kansberekening pak ik alleen bij de eerste gok al in 75% van de gevallen de verkeerde.
De kabels van meer dan een meter zitten regelmatig met zichzelf in de knoop. Praten helpt niet. Oplossingsgericht coachen evenmin.
Ooit had ik een organiser, zo klein als een credit card. Ik kon er alles in kwijt: agenda, notities, adressen. Tot ik hem een keer in een broekzak achterliet en hij tussen de Persil Megaperls een tragische dood stierf.
Het Bluetooth-oortje van mijn mobiel is spoorloos verdwenen. Die kom ik nog wel eens tegen, als ik over een jaar mijn auto een grote schoonmaakbeurt geef of toch maar eens áchter de kast ga stofzuigen.
Mijn harddisk-videorecorder weigert stelselmatig een eigengemaakt filmpje op dvd te branden. Met andere filmpjes lukt het wel. Oorzaak niet te achterhalen.
Ga ik me eens echt op onbekend terrein begeven, moet ik voor mijn Navman-navigatiesysteem een extra Frankrijk-kaartje aanschaffen. Kosten: 175 euro.
De overgangen van zomer- en wintertijd zijn een crime door klokjes in al die gadgets. Gaat de klok een uur terug, dan ben ik klaar tegen de tijd dat de kleine wijzer weer in de uitgangspositie is. Hoezo een uur gewonnen?
Door slijtage ratelt het harde schijfje van mijn Archos Jukebox Recorder 20 (een mp3-speler) zo luidruchtig, dat het de muziek overstemt.
En waar haal ik de tijd vandaan om 40 uur VHS-video-archief over te zetten op dvd?
De sigarettenaansteker-oplader van mijn vorige Nokia-telefoon past niet op mijn huidige Nokia-telefoon. Die van de Navman en die van de portable dvd-speler van mijn dochtertje liggen ondertussen innig verstrengeld in het handschoenenkastje van de auto. Niet uit elkaar te krijgen.
Mijn afstandsbedieningen spelen 'Wetje van Murphy': alleen de bediening die ik net even niet nodig heb, ligt binnen handbereik.
Mijn gadgets zijn eigenwijs: ze willen alleen hun persoonlijke krachtbron. Gevolg: penlites, minipenlites, dikke en dunne, lange en korte accu's en een kluwen van opladers.
Heb medelijden met deze 21e eeuwse mens!
Hadie Erno,
BeantwoordenVerwijderenOf een apparaat zich geheel en al voegt naar je wensen en in gebruik zelfs meer biedt dan je bij de aanschaf dacht, blijft spannend. Doorgaans is er na de eerste roes een poosje plichtmatig gebruik en overleven dan alleen de spullen met keiharde functionaliteit.
Voor mij is de iPAQ echt een dagboek, bron van muziek (StuBru-podcasts) en krijg ik connectie op plekken waar mijn laptop wat af tobt.
En naast de ongebruikte apparaten is het inderdaad een hele hijs om de opladers en verbindingskabels uit elkaar en bij elkaar te houden. Een graai in de tas maakt dat er een trosje kabels hangt te bungelen, waarvan ik soms zelf niet meer weet wat ze ook al weer doen.
Ondanks wifi, bluetooth en infrarood is draadloos helaas nog een onvolkomen begrip.