Gisteren zond de Vlaamse zender één de speelfilm Billy Elliot uit. Het is een echte 'feelgood movie' over een jongen die tegen alle klippen op zijn droom én zijn talent volgt: dansen.
De klippen worden gevormd door een somber decor van een Brits stadje ten tijde van de mijnstakingen, een cultuur waarin mannen nog horen te boksen, armoede en het gezin Elliot waarin vader en oude broer de dienst uitmaken, sinds het overlijden van moeder. Het contrast tussen Billy's passie voor het dansen en die keiharde wereld wordt door de regisseur met fijne humor en veel warmte uitgewerkt.
Heerlijk is ook de muziek, zoals bij onderstaand fragment. Je hoort 'Town called Malice' van The Jam, een van de parels uit mijn wonderjaren...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten