Hemels akkoord

In 1877 schreef Arthur Sullivan het lied 'The Lost Chord'. Het gaat over een persoon die, half in gedachten elders, wat zit te improviseren aan de piano. Dan klinkt ineens een hemels akkoord. De persoon schrikt wakker van die plotselinge ultieme schoonheid. Maar... vervolgens stranden alle pogingen het akkoord terug te halen.

Ik hoorde het lied op mijn iPod in een mooie uitzending van 'Simek 's nachts' van de RVU. Rechtspsycholoog professor Willem Albert Wagenaar koos het als muziek ter afwisseling van zijn gesprek met Martin Simek.

Heb jij dat ook wel eens? Een gedachte, een zin, een lijn die je op papier zet... iets dat je eigen geest veroorzaakt en dat zo mooi is dat je er zelf van ontroerd raakt, maar dat een seconde later al vervlogen is. Het lukt je eenvoudigweg niet het te reproduceren. Wat mooi, en tegelijkertijd, wat frustrerend!