Het 'dat ding'-effect

De lijnen met kinderen en jongeren openhouden is een van de belangrijkste aspecten van mediaopvoeding. Door in gesprek te blijven kun je volgen wat een kind online doet, wat het meemaakt en hoe het omgaat met de leuke en minder leuke kanten. En verzand je minder snel in een loopgravenstrijd als het om het stellen van grenzen gaat.

Tijdens ouder- en informatie-avonden over sociale media en gamen heb ik het in dit kader over het 'dat ding'-effect.

Het 'dat ding'-effect werkt als volgt:

• Een ouder, begeleider of leraar spreekt in de communicatie met een kind over 'dat ding' als het over de smartphone, tablet of computer gaat. De toon is negatief.
• Voor een kind staat de smartphone, tablet of computer voor contact, entertainment en toegang tot informatie. Media nemen een belangrijke, voornamelijk positieve plek in in het dagelijks leven. Door de negatieve toon, geeft de betrokken ouder, begeleider of leraar het signaal vooral oog te hebben voor de keerzijde van mediagebruik.
• Als er iets misgaat (pesten, een misverstand, een gehackt account), wordt nu voor het kind de drempel hoger om het hier met de ouder, begeleider of leraar over te hebben. Het kind verwacht een 'zie je nou wel'-reactie, rekent niet op begrip en meedenken en zal proberen het dan maar zelf of - hopelijk - met anderen op te lossen.

Even schrappen dus uit je idioom in het gesprek met kinderen en jongeren, dat 'dat ding'! Zo houd je de drempel zo laag mogelijk voor ze om met hun zorgen en problemen rond media bij je aan te kloppen.