SMART formuleren, op intrinsieke motivatie baseren, externaliseren

Het thema motivatie blijft me boeien. Motivatie brengt in beweging, helpt je groeien en de lat niet alleen hoger leggen, maar er ook daadwerkelijk overheen springen. Maar hoe motiveer je jezelf?

Dit jaar doe ik een motivatie-experiment rond mijn sport: hardlopen. Reden: ik heb te vaak spijt dat ik niet een moment heb gepakt om een stukje te gaan rennen, laat me te gemakkelijk door allerlei andere beslommeringen tegenhouden.

Hiertegen heb ik drie bekende motivatie-ondersteunende principes in stelling gebracht:

• formuleer je doel SMART: een specifiek doel (2000 kilometer in een jaar), meetbaar (realtime, met een GPS-horloge en Garmin Connect als database), acceptabel en realistisch (ik wil graag een half uur / 5,5 km per dag gemiddeld besteden aan mijn sport) en tijdgebonden (op 31 december loopt de teller af).
• intrinsieke motivatie: ik vind lopen fijn en hoewel ik soms geen zin heb om te gaan, heb ik nooit spijt dat ik gegaan ben. Ik heb mezelf geen beloning beloofd, extrinsieke motivatie is niet aan de orde.
• externaliseren: door hier en daar mijn doel bekend te maken (zoals in dit blog*) organiseer ik ondersteuning in mijn omgeving ('ga nou, anders red je het niet!') en wordt het niet willen hoeven uitleggen waarom het niet gelukt is, een extra motiverende factor.

* Dit blog is mede tot stand gekomen door het besef dat ik flink aan de bak moet om mijn doel nog te halen.