Er komt een dag dat het is afgelopen. Zoals ik er nu over denk, zou ik zelf de soundtrack van mijn afscheid willen samenstellen. Op dit moment zou die samengesteld zijn uit de volgende vijf liedjes:
1. 'Aan de meet' - Raymond van het Groenewoud
Dit lied komt van het album met de voor een afscheid toepasselijke titel 'De laatste rit'. 'Ik heb geen zin in bezemwagen', zingt Van het Groenewoud, ofwel: voor mij liever niet een langzaam afglijden. Ach, dat heb je niet (helemaal) in eigen hand. Ook in de tekst de intentie om jezelf te blijven tot het einde, tot aan de meet...
2. 'True sorry' - Ibrahim Maalouf
Ik ontdekte deze Frans-Libanese trompettist nog maar pas geleden. In zijn klank komen verdriet en vreugde bij elkaar, precies zoals in elk mensenleven. 'True sorry' is een van zijn nummers die me echt kunnen ontroeren.
3. 'Norwegian Wood' - The Beatles
Voor mij de allergrootste band allertijden. De creativiteit, de diversiteit, alle emoties die voorbij komen. Dit liedje is een ode aan de eenvoud: een man, een vrouw, een haardvuurtje. Zo heb ik het graag. De subtitel van dit nummer is trouwens 'This Bird Has Flown'... de vogel is gevlogen. Da's dan wel weer geestig voor de gelegenheid.
4. 'Elk einde is een nieuw begin' - Buurman
Een klein, Vlaams liedje van troost.
"Ik laat jou gaan
Want ik weet we zien elkander weer
Waar precies dat zien we dan wel
En of dat ook weer tijdelijk is"
5. 'Enjoy the silence' - Depeche Mode
Ik heb altijd van de stilte gehouden.
En van zwarte humor. Door dit nummer op mijn afscheid te laten spelen zeg ik: "Beste nabestaanden, ik ben er niet meer, geniet maar van de stilte."
De zin 'Words are very unnecessary. They can only do harm' uit dit nummer, is het motto van mijn eerste dichtbundel.
Uit welke vijf liedjes zou de soundtrack van jouw afscheid bestaan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten