18 oktober 2008

Crisis is een cadeautje



Een kolkende stroom lava vernietigt alles wat het tegenkomt. Er is niets meer. Maar dan blijkt de bodem ineens erg vruchtbaar en in relatief korte tijd weet de natuur zich te herstellen en misschien wel grootser terug te komen dan ooit.

Een veertiger raakt burn-out na jarenlang een te zware wissel trekken op de rekbaarheid van de geest. Er volgen maanden van niet kunnen werken, maanden waarin nieuwe inzichten kunnen ontstaan over hoe het beter kan. Na die periode pakt de veertiger het werk weer op, maar wel anders en beter dan ooit te voren.

De grond is arm en een slecht seizoen doet de oogst totaal mislukken. Er heerst honger. De bewoners steken de koppen bij elkaar. Volgend jaar moet het echt anders. Een denktank komt met alternatieve gewassen, nieuwe methoden om de grond te verrijken. Het jaar erop bloeit alles op. Er volgen zeven vette jaren.

Meer en meer. We moeten meer en meer uitgeven. Elke dag. Maar we hebben alles al. Wat moeten we met nog meer? Lichamelijke en geestelijke vetzucht begint aan onze gezondheid te knagen. En dan stort de beurs in en een paar banken vallen om. Een recessie dreigt. Laat maar komen. De crisis is een cadeautje. Het geeft bedenktijd om eens goed te kijken naar wat we met zijn allen op de lange termijn echt willen. En dan komen we vanzelf weer terug: anders in elk geval, grootser, beter, bloeiender, duurzamer, eerlijker dan ooit te voren.

4 opmerkingen:

  1. Anoniem12:53 p.m.

    Klinkt mooi en hoopvol
    is voor een groot deel waar,
    helaas zijn sommige zaken (bijna) onomkeerbaar
    een moord op Gandhi, Kennedy, Van Gogh of Fortuyn
    uitgeroeide diersoorten of uitgestorven planten
    traumatische ervaringen in een (burger)oorlog in Rwanda of Afghanistan of met nazi's

    Bovenstaande zaken zijn ook lavastromen die veel hebben vernietigd en in veel gevallen is daar weinig goeds uit voortgekomen.

    Het ontslaat ons echter niet om te blijven pogen van elke situatie het beste te maken. En daar pas optimisme, geloof en vertrouwen bij om er het beste van te maken.
    Kortom, Erno, een mooi positieve blog.

    Peterter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. @peterter: Dank voor je reactie. Je kunt je neerleggen bij het feit dat sommige zaken onomkeerbaar zijn. Voor de betrokkenen zelf is dat in de door jouw genoemde voorbeelden ook zo.

    Voor ons ligt er dan de opdracht, uit eerbied voor de slachtoffers, maar misschien nog meer om hun lijden met terugwerkende kracht nog enige zin te geven de wereld naar vermogen een stukje beter te maken.

    Daarmee hebben we een opdracht om van de meest ernstige crises alsnog een cadeautje voor de mensheid te maken. Het is in feite de enige optie. Waarbij de pijn van het lijden uit het verleden uiteraard nooit vergeten mag worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Anoniem1:46 a.m.

    Een crisis is inderdaad een geschenk. Je krijgt de gelegenheid om een volgdende stap te nemen in persoonlijke ontwikkeling. Je legt een of meerder lagen af die je dichter bij je eigen kern brengen.

    Ik heb zelf het genoegen mogen ervaren om zeven grote crisissen te mogen doorstaan. Terugkijkend op mijn eerste grote, een levensbedreigend auto-ongeval inclusief een jarenlange revalidatie, op 21 jarige leeftijd wist ik al vrij snel daarna dat ik er sterker uitgekomen was. Toen in de jaren daarna nog een aantal grote tegenslagen kreeg wist ik steeds sneller dat er na de bodem van de crisis een herstelproces zal volgen dat niet stopt bij het bereiken van je oude niveau.

    Na een poging tot doodslag en zware mishandeling met verwurging een paar jaar geleden ben ik voor altijd bevrijd van oude angsten en kan ik volop leven vanuit de liefde voor mezelf en de mensen om wie ik geef. Ik voel me rijk en bevoorrecht om dit leven te mogen leven, dankbaar.

    Vandaag is een geschenk en morgen is het weer vandaag.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @Rik En ik voel me bevoorrecht onlangs nog wat uitgebreider je levensverhaal te hebben mogen leren kennen. Doordenkend op je reactie: het getal 'zeven' wordt in symbolische zin veel gebruikt in de bijbel en ik krijg bij je verhaal de metafoor van de Zevenheuvelenweg bij Nijmegen op het netvlies. In beide gevallen is het met die zeven klaar. Dank voor je bijdrage.

    BeantwoordenVerwijderen