De reis (of het eindresultaat)

Het was er koud, soms druilerig en mistig, maar ook wel zonnig en erg mooi... de omgeving van het Duitse Cochem, waar ik een ruim weekje vakantie heb gehouden met mijn familie.

Zoals altijd genoten van het hardlopen in de natuur met een goede kaart: die geeft voorpret en navigatieplezier. Resultaat: vele bospaden met knisperend herfstblad, kabbelende riviertjes, wijnranken in ruste en fraaie - na de pittige klimmetjes verdiende - uitzichten op de sierlijk meanderende Moezel.

's Avonds een goede rode Dornfelder (trocken) gedronken: bij mijn afscheid bij Fontys had ik er voor het eerst een in handen gekregen en ik was aangenaam verrast als voorheen bijna-purist in Zuidfranse wijnen.

Op mijn nieuwe iPod had ik van tevoren een flink pak TEDs geplaatst. Die combinatie heeft wel wat: lekker op de bank hangend luisteren en kijken naar 's werelds meest boeiende sprekers, waar ik anders in een tijdschrift gedoken zou zijn. Alleen jammer dat het met oordopjes moet... die geven je medemens toch het idee dat je communicatie-ontduikend bezig bent.

Voor onze dochter hadden we een doos K'nex meegenomen waarmee je verschillende achtbanen kunt samenstellen (naar voorbeeld of eigen idee). Papa had er uiteindelijk het meest plezier mee. Het oude Lego-gevoel keerde terug: het idee, de vraag of het met het gegeven materiaal gaat lukken en het koortsachtige klikken en bouwen. K'nex blijkt ook voor grote mensen leerzaam: ik heb mijn ruimtelijk inzicht een broodnodige 'reboost' gegeven en opnieuw ondervonden dat de reis naar het eindresultaat altijd oneindig veel interessanter is dan het eindresultaat zelf.

Met die laatste gedachte begin ik morgenvroeg maar eens aan mijn eerste werkdag als 100% zelfstandige!