Onderwijs maakt veel los

Van 'vroeger was alles beter' tot 'de wereld verandert, scholen blijven achter'... als het over het onderwijs gaat, kan een gesprek er soms pittig aan toe gaan. Dat mag ook. Onderwijs is immers van levensbelang, voor ons, onze kinderen en onze toekomst. Op vrijdag 16 november verzorgde ik in de bibliotheek in Oirschot een debatavond rond dit thema. Het werd een levendige avond met mooie momenten.

Aanleiding voor de avond was de campagne ‘Nederland Leest’. Zie hiervoor een eerder bericht op deze weblog.

In mijn inleiding zette ik een aantal begrippen op een rijtje: wat kan een kind en een leraar gelukkig maken; wat juist niet.

Na deze introductie legde ik enkele stellingen voor aan een forum met regionale vertegenwoordigers uit het onderwijsveld: Theo Louwers (hoofdredacteur tijdschrift Computers op School), Marion Straalman (adjunct-directeur Basisschool de Linde), Janneke Havermans (student Lerarenopleiding geschiedenis), Ronald van der Vlies (directeur van De Kempenhorst) en Toine de Kort (directeur Paulusschool). Ze bleken stuk voor stuk bevlogen, boeiende vertolkers van de missie goed onderwijs te realiseren. Tussendoor waren er muzikale bijdragen rond bekende schoolliedjes, verzorgd door oud-schoolmeester Rinus van de Boomen.

Het ging er sprankelend aan toe, ook dankzij prikkelende opmerkingen uit de zaal. Wat we zoal bespraken? Ik pik er zomaar enkele items uit:
- Inhoud en didactiek moeten meeveranderen met de tijd. Maar een goede relatie tussen leraar en leerling en leerlingen onderling is - net als vroeger - onontbeerlijk voor een klimaat waarin leren kan plaatsvinden.
- Jonge kinderen worden wel erg vroeg langs de meetlat gelegd. Levert dat eigenlijk wel wat op? Sommige leraren betwijfelen het, maar ouders vragen om gegevens over hoe hun kind het doet en de inspectie wil objectieve gegevens hebben. Een dilemma.
- Er wordt steeds meer verwacht van leraren in opvoedende zin. Daarvoor worden ze nog altijd niet of nauwelijks opgeleid. Vraag is ook hoe veel je van het onderwijs mag verwachten. Opvoeden is iets van ons allemaal: ouders, omgeving en onderwijs. It takes a village to raise a child.
- Geluk kun je niet leren. Je kunt leerlingen wel attent maken op wat hen gelukkig maakt. Ook leren omgaan met verdriet hoort bij aandacht voor geluk.
- Diversiteit (etnisch, leerstijlen, beperkingen) in de klas werkt verrijkend, maar maakt de rol voor de leraar erg complex.

Mijn Powerpoint-presentatie is ook beschikbaar.