Deze week verscheen bij Volkskrant Banen/Het Spectrum het vierde deel in de boekenserie 'Ik ga voor...' dat gaat over vrijheid als belangrijkste drijfveer in loopbanen.
Dit deeltje is bedoeld voor wie autonomie en vrijheid een grote rol spelen in loopbaankeuzen. "Je hebt een hekel aan opdrachten van anderen als die niet in je straatje passen: het gaat je er niet in eerste instantie om de doelen van een organisatie te verwezenlijken, maar om je eigen doelen te bereiken. Je vindt het over het algemeen moeilijk de credits te delen als je in teamverband een prestatie geleverd hebt. Als je werkt in een groter verband, wil je dat jouw bijdrage duidelijk zichtbaar is in het eindresultaat. Je probeert dat vaak bij voorbaat al te waarborgen door duidelijke afspraken te eisen over wie welke bijdrage levert aan het eindresultaat. Maar liever nog doe je alles van a tot z zelf op het moment en de plaats waar jij het beste kunt presteren."
Voor het boek interviewde ik journalist Dirk: "Ik geniet het meest van een concrete opdracht, een heldere briefing voor een klus met een kop en een staart, waarmee ik alleen aan de slag kan, zonder tussentijds overleg. Een artikel schrijven voor een blad is een goed voorbeeld. Ik krijg van de hoofdredacteur een onderwerp, eventueel een contactpersoon, het aantal te schrijven woorden en een deadline. En het vertrouwen dat het goed komt. Daar zorg ik dan ook voor. Ik ben niet snel tevreden met mijn werk. En als ik de deadline dreig te overschrijden, sta ik desnoods om zes uur ’s morgens op om het af te krijgen op de laatste dag. Het moment dat de definitieve tekst op de mail naar de opdrachtgever gaat, heeft iets magisch. 'Mission accomplished', op naar de volgende, zoiets."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten