Laten we wel zijn

Afgelopen week heb ik 'En dan nog iets' van Paulien Cornelisse gelezen. Leuk, fris boekje. In plaats van een recensie een stukje in de stijl van / geïnspireerd door...

We zijn nog lang niet verlost van de Dr. Clavans in de vaderlandse media. Deskundologen doen nog altijd schaamteloos hun ding op radio en televisie. Tegenwoordig herken je ze vooral aan het gebruik van het tussenzinnetje ‘laten we wel zijn’. ‘We moeten echt met die bezuinigingen aan de slag, want laten we wel zijn, we willen natuurlijk niet onze triple A-status kwijtraken.’

Zo'n tussenzinnetje mag dan onschuldig klinken, het is natuurlijk je reinste manipulatie. Wie wil er immers onwel of minder wel (lees: goed bij zijn/haar hoofd) zijn? Laten we dat dus maar allemaal doen: wel zijn. Dat is het beste voor ons allemaal. Aldus de deskundoloog. En dat gebruik van 'we' maakt het ook nog eens lekker samenzweerderig. 

Voor alle zekerheid neemt de spreker in het voorbeeldzinnetje elk laatste greintje twijfel weg met een gemakkelijk geplaatst ‘natuurlijk’. Dan kan er van enige tegenspraak natuurlijk geen sprake meer zijn. Laten we wel zijn. 

Het verschil tussen een deskundige en een deskundoloog is dat die laatste het kennelijk nodig heeft zijn autoriteit veilig te stellen met dit soort retorische trucjes. Een echte deskundige heeft dat toch niet nodig? 

Over die triple-A-status hoeven we ons trouwens in Nederland geen zorgen te maken. Willem-Alexander en Máxima hebben met de naamgeving voor hun kroost een resultaat gecreëerd dat wat dit betreft garanties biedt voor de toekomst. 

Corné Paulissen