Het 24/7 in contact kunnen zijn met 'peers' vormt - samen met continu laagdrempelig beschikbare entertainment - de enorme aantrekkingskracht van media op kinderen. Dus kan het wel eens gebeuren dat die media gebruikt worden op momenten dat dat niet op zijn plaats is: in de klas, terwijl je in gesprek bent met een goede vriend(in) of in bed, als je eigenlijk moet gaan slapen. De mogelijkheid van directe bevrediging van je behoefte aan contact is dan te sterk om te weerstaan. Alsof je je bevindt in een hedendaags marshmallow experiment...
Wat doe je als ouder als je dochter moet slapen maar stiekem nog aan het twitteren is? Een vraag die ik gisteren als ervaringsdeskundige plaatste op Twitter. Met een antwoord, gebaseerd op het idee dat als het met humor kán, het met humor moet. Omdat mijn dochter me volgt op Twitter, leek het stellen van de vraag wat je als ouder doet als je dochter moet slapen maar stiekem nog aan het twitteren is, een mooi begin.
Vervolgens kwamen er natuurlijk ook antwoorden. Er is niets nieuws onder de zon, zegt @PanicOffice die vroeger stiekem boeken las. Herkenbaar! @MarianBuijssen stelt voor een tweet te sturen dat het tijd is om te gaan slapen, @autimaatschap suggereert om heel slaapverwekkende tweets te sturen. Het goede voorbeeld geven als volwassene helpt ook. @EDikkers verwijst naar haar eigen Wordfeud-gedrag 's avonds laat. En @ivomijland waarschuwt dat een subtiele hint via Twitter ook zomaar als een boemerang terug kan komen: stel dat je twitterende dochter reageert dat je beter met mama kunt kletsen dan op Twitter zitten. Tja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten