15 maart 2009
Spelen, patroonvorming en metaforen
Spelen is belangrijk. Niet alleen voor kinderen, ook voor volwassenen. Dat zegt dr. Stuart Brown in een lezing tijdens de Serious Play-conferentie van mei 2008. Brown vertelt over de verschillende vormen én functies van spelen en de 'empowerment' die ervan uit kan gaan, ook voor de volwassene.
Een van de stellingen die Brown poneert is dat volwassenen iets zouden kunnen leren over wat voor werk bij hen past, door te kijken naar de voorkeuren die ze als kind hadden voor bepaalde vormen van spelen ('play history'; uitspraak op 17:25). Ofwel: speelde je vroeger graag winkeltje, politie-en-boef, met Lego of met een poppenhuis? En hoe leg je dan de link met waar je je nu professioneel mee bezig houdt?
De vraag die me naar aanleiding daarvan bezig houdt, is de volgende: kunnen de patronen die je als spelend kind vormt ook in geabstraheerde vorm, als een metafoor, bijdragen aan de kwaliteiten die je als volwassene kunt inzetten in je professionele carrière. We hoeven immers niet allemaal een winkeltje te beginnen, bij de politie te gaan, in de bouw gaan werken of interieurontwerper worden om goed te zijn in wat we doen.
De vertaling naar een vraag over mijn huidige werkzaamheden is gemakkelijk te leggen: in hoeverre is mijn jarenlange, fervente spelen met Lego van invloed geweest op mijn kwaliteiten als schrijver? Met Lego spelen en schrijven zijn immers beide vormen van construeren (van bouwwerken of zinnen) op basis van losse elementen die op zichzelf bijna betekenisloos zijn (Legoblokjes of woorden/woorddelen). Is dit patroon van 'blokjes' koppelen en herschikken tot je tevreden bent, ontstaan in mijn jeugd en pluk ik daar nu de vruchten van. En... zou je vervolgens kunnen concluderen dat als we kinderen meer constructie-achtige spelvormen gaan aanbieden, dat ze dan later gemakkelijker talen leren beheersen?
Ik ben benieuwd naar de links die jij kunt leggen tussen je spelen als kind en het werk dat je nu doet... Laat eens een reactie achter bij dit bericht.
(Zie ook: 'De kracht van spel, naïviteit en creativiteit')
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het spelen van vroeger was eindeloos spelen op het strand, bouwen van kastelen met grachten die volliepen en opgingen in de zee. De vergankelijkheid van wat gecreëerd werd was van ondergeschikt belang. Het plezier zat hem in het spelen.
BeantwoordenVerwijderenNu in de volwassenheid het spelen als bron van creativiteit herontdekt. Bedrijven begeleiden met creativiteit als middel in veranderingsprocessen.
De verbinding tussen het spelen van vroeger en het leven van nu zit hem naar mijn idee in het dromen en visualiseren. Vroeger in stilte dromen en daarvan genieten zonder dit inhoudelijk te delen met anderen. Nu ook mooie dromen die ik deel met anderen waarin ze samen ervoor zorgen dat deze uit gaan komen.
Zo met Jongleerworkshop.nl van mijn hobby mijn beroep kunnen maken, met Creatieve Wereld voor kinderen van de wereld met creativiteit als middel hun in hun kracht laten komen, met Hart, Hoofd & Handen bedrijven helpen om hun bedrijfsvoering meer in balans te brengen tussen denken, voelen en doen.
Verbinden van mensen en ideëen op niet alledaagse manieren.
Ik kom later terug op deze ted-aflevering. Maar Erno, jij bent op dit moment zo'n loper. Je moet eigenlijk ook even kijken naar:
BeantwoordenVerwijderenAimee Mullins: How my legs give me super-powers
(een van de ted-talks)
Mooi letterlijk voorbeeld van hoe je van je handicap een enorme kracht kunt maken.
peterter
Volgens mij kun je, als je dat zou willen, in bijna alles een spel zien en dat ervan maken:
BeantwoordenVerwijderenin de politiek (bijv. de verkiezingen proberen te winnen)
in de techniek (logische puzzels oplossen)
in de handel (onderhandelingsspel)
in de kunst (spelen met materialen)
in de film (toneelspelen)
Kortom: er valt nogal wat te spelen en de kracht en impact ervan moeten niet worden onderschat.
Ik werk in het onderwijs en daar wordt nogal eens vergeten om de kracht van het spel(plezier) te benutten. Het spel wordt nogal eens eruit gehaald omdat dat 'zonde van de tijd zou zijn'
Het tegendeel is waar: spel is één van de krachtigste manieren om van je opleiding en zelfs van je leven iets te maken.
Peterter
Winnicott zei: 'als je niet kunt spelen ga je dood....'
BeantwoordenVerwijderen