Weg wat te veel is

In Paulo Coelho's 'Als een rivier' las ik vandaag een stukje waarin hij schrijft over zijn keuze "maximale kwaliteit te bereiken met een minimum aan spullen". Uit mijn interne muziekbibliotheek borrelde spontaan een zinnetje naar boven uit Raymond van het Groenewouds 'Gelukkig zijn': "Weg wat te veel is, geen stress aan mijn lijf." En ik moet denken aan dat gezegde waarmee een collega me lang geleden bekend maakte: "Niet het vele is goed, maar het goede is veel." Het zijn wijsheden die de laatste tijd - met name in geluksonderzoek - zelfs wetenschappelijk ondersteund worden. Waarom is het dan soms toch zo moeilijk het voortdurende streven naar meer naast je neer te leggen?