Steakje los?

Taal, creativiteit en meligheid 'runs in the family' bij de familie Mijland. Zo kan het zomaar gebeuren dat op een zaterdag een WhatsApp-gesprek ontstaat naar aanleiding van het voorstel van neef om steaks te bakken tijdens een geplande gezamenlijke barbecue de volgende dag, ter ere van het feit dat iedereen terug van vakantie is.

Het begint allemaal als ik zeg dat ik al houtskool heb, waarop mijn dochter reageert met 'Niet oldskool, maar houtskool'. Daarna gaat het los:

ik: 'Zonnesteakje opgelopen?'
dochter: 'Er zit een steakje bij jou los, pap.'
broer: 'Effe een steakproef. Iedereen in orde?'
dochter: 'Uitsteakend.'
ik: 'Dat lijkt me een misteak.'
broer: 'Is dit een steak onder water?'
dochter: 'Nou, het voelt wel alsof iemand me in de rug steakt.'
ik: 'Als dat maar geen steakpartij wordt, morgen.'
broer (nog op zijn vakantiebestemming): 'Wij rijden nu met auto naar vliegveld. Zonder versteakeling.'
ik: 'Aah, dus almost ready for steak-off?'
dochter (ook op vakantiebestemming): 'Ja, door deze berichtjes ga ik lekker het vliegtuig in, echt een opsteaker.'
broer: 'Ken je dat verhaal van die piloot die niks zag? Bleek steakeblind te zijn.'
dochter: 'Dat bleek achteraf toch een steakelvarken in een kostuum te zijn?'
ik: 'Nemen jullie nog wat steakproducten mee?'
dochter: 'Nee, die laten we in de steak.'
nicht (geïrriteerd door al die meligheid): 'Als jullie nou niet ophouden, steak ik jullie nog neer.'
dochter naar nicht: 'Je enthousiasme werkt aansteakelijk.'
nicht: 'Dat steak ik in mijn zak.'
oma: 'Hoeveel hebben jullie al gedronken, of is het een zonnesteak?'