Zuid-Afrika is een bijzonder land, vooral door de grote tegenstellingen. De enorme verschillen tussen arm en rijk springen het meest in het oog. Zo reden we in Port Elizabeth door een straat met links een 18 hole golf court, ommuurd en met prikkeldraad beschermd, en rechts een sloppenwijk. Ook de tegenstelling tussen hoop en gelatenheid viel me op. Er zijn volop initiatieven die het land moeten opstuwen in de vaart der volkeren. Het WK Voetbal van afgelopen zomer is daar een exponent van. Het toernooi heeft een voelbare impuls gegeven aan de ontwikkeling van het land. Maar elders tref je ook gelatenheid en afwachtendheid, in de hand gewerkt door cultuur en structuren, opgebouwd in vele decennia van apartheid. Een voorbeeld: het verbeteren van je financiële positie als je in de sloppenwijk woont is niet erg aantrekkelijk. Als je meer verdient, moet je meer familie ondersteunen en word je van extra hard werken of studeren per saldo zelf maar een klein beetje beter. En dan is er nog de tegenstelling tussen de pure schoonheid van de natuur en de rommel in de stedelijke omgeving. Tegenover prachtig wild en groen staan stapels zwerfafval en de architectuur van de angst, ofwel kale muren met stroom- en prikkeldraad.
Foto: Walmer, een township met 70.000 inwoners.
Ik heb de afgelopen weken vooral ook veel genoten... De zon, de zee, de vriendelijke mensen, het wild life, de indrukwekkende guided tour door Walmer, de totale ontspanning, het samenzijn met familie, het lezen van een goed boek en natuurlijk ook het 'slow cooking' van de Afrikaanse braai.
De aan mezelf opgelegde uitdaging is om een stukje Zuid-Afrika mee te nemen in het dagelijkse leven dat vandaag weer van start gaat...
Goed dat je weer terug bent, je werd gemist. Heb je ook genoten van de Zuid Afrikaanse cultuur: zoals, de taal, de gewoontes, de dans? Ik ben benieuwd wat je meeneemt en hoelang je het vasthoudt.
BeantwoordenVerwijderenWelkom terug en wellicht tot gauw!