Veel werk binnen organisaties draagt niet bij aan het behalen van de organisatiedoelstellingen. Het gaat dan om goed bedoelde, wellicht ooit functionele activiteiten, die zulke sterke routines en patronen zijn geworden, dat niemand eens kritisch durft te vragen of ze nog zinvol zijn.
Brent Peterson en Gaylan Nielson noemen het werk dat in deze categorie valt 'fake work', een tot de verbeelding sprekend begrip waaraan bij veel organisaties volgens de auteurs gemakkelijk 50% van al het werk onder geschaard kan worden. Ze schreven er een boek over: 'Fake Work. Why People are Working Harder Than Ever but Accomplishing Less, and How to Fix the Problem!', een krachtige titel die benieuwd maakt naar de inhoud. Een van de constateringen die de auteurs doen in het boek is dat 80% van de werknemers aan het eind van de week wel eens het gevoel heeft weinig zinvols gedaan te hebben.
Het kritisch kijken naar 'fake work' past bij ontwikkelingen als lifehacking, getting things done en mindfulness, ofwel: meer doen in minder tijd, meer doelgericht werken, de ballast overboord gooien en bewuster en meer geconcentreerd je ding doen. Je zou ze als een antwoord kunnen beschouwen op de vraag: Waarom is het zo dat de technologie ons productiever belooft te maken, maar dat dat in de praktijk nooit voor de volle honderd procent gebeurt. Er komt altijd wel wat ruis bij, nieuwe afleidingen, veel gestuntel voordat de technologie optimaal gebruikt en begrepen wordt...
Een beetje 'fake work' hoort er, denk ik, bij. Een vergadering is misschien niet altijd productief, maar heeft dan altijd nog een sociale functie. En gestuntel met technologie is onderdeel van het leerproces. 0% 'fake work' lijkt me in elk geval een illusie.
Tot slot, 'Fake work' is niet het exclusieve terrein van grote organisaties, al heeft het daar misschien de meeste kans zich te ontwikkelen tot de hierboven genoemde proporties. Ook als zelfstandige loop je gemakkelijk in de val van werkzaamheden die niet bijdragen aan je doelen. Routines vormen zich gemakkelijk en scherp blijven vraagt je volle aandacht.
Meer weten? Brent Peterson vertelt over 'Fake Work' in een korte podcast van Elliot Masie.
(Dank aan Juf Elke voor de tip.)
Mooi hoe zo een provocatieve titel werkt. Ook helder dat zoiets bestaat.
BeantwoordenVerwijderenHet doet mij wat denken aan De intensieve menshouderij van Jaap Peters, waarin ook doorgeslagen targets en sla's bepalen wat iemand doet in plaats van een zinvolle bijdrage te willen leveren of waarde te willen toevoegen.
Beroepseer, Slowmanagement, weblog Rijnland zijn ook een waardevolle bewegingen om dat tij te keren.
Erger dan 'fake work' is een 'fake life'. In het werk zijn er veel drijfveren die ervoor zorgen je toch nog op het zinvolle pad blijft (een baas, succes, verdiensten, een afronding) In het echte leven stel je je wellicht ook doelen maar die blijven meestal op de achtergrond. Ons leven voltrekt zich en voor weinigen is deze efficient en doelgericht. Best jammer... er zou eens een boek over geschreven kunnen worden;0)
BeantwoordenVerwijderenPeterter
Maar wat is Fake Work? Ik moest gelijk denken aan Karl Weick, die de noodzaak van "onnuttig" werk beschreef.
BeantwoordenVerwijderenZie bijvoorbeeld http://en.wikipedia.org/wiki/Karl_E._Weick en www.wired.com/wired/archive/4.04/weick_pr.html
@Otto Cox: dank voor je reactie. Boeiend verhaal uit Wired.
BeantwoordenVerwijderen