17 mei 2007

De paradox van de waarheid

In de digitale wereld werken wet nullen en enen. Er zijn altijd maar twee mogelijkheden. Zo rook ik ooit aan de programmeertaal Basic, waar je codes tegenkwam als 'If x is true, then y > 4". Wiskunde. Geen speld tussen te krijgen.

In de analoge wereld is dat anders. Daar is plaats voor de nuance. Iets kan een beetje, behoorlijk of enorm waar zijn, best goed of redelijk goed.

Het boeiende is dat de opkomst van juist die digitale wereld ons steeds meer de kennis en informatie biedt, die laat zien dat er niet één waarheid is. We leren van bronnen uit oost en west, noord en zuid. En ieder perspectief heeft zijn waarde. Soms worden we geconfronteerd met de ontdekking dat iets wat we altijd als waar hebben beschouwd, net wat anders in elkaar blijkt te zitten. Die nieuwe inzichten maken ons bescheidener... en zo krijgen we meer oog voor de nuance.

Aan de andere kant voelen we ons door alle informatie, door alle perspectieven soms als een zwemmer, midden op de oceaan, zonder enig ijkpunt om richting te kiezen. We proberen ons dan te redden door rigoreus een standpunt te kiezen: "Ik kan alleen verder zwemmen als ik het ene perspectief kies en me afsluit voor het andere."

"Schat, schenk jij het glas nog eens vol? Dan gooi ik nog een blokje op het vuur."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten