De bijeenkomst was een initiatief van de Zorgacademie Midden-Brabant in het kader van de European Week of Social Innovation. Ik was erbij als deelnemer, en als geïnteresseerde in de werkvormen van World Café.
De dag werd als volgt aangekondigd: 'Elke dag staan de kranten vol van dramatische berichten. De zorg wordt onbetaalbaar. Ouderen krijgen niet langer het recht op een schone luier en familieleden worden geacht vrijwilligerswerk te komen doen in het verpleeghuis waar pa of ma wordt verzorgd. Dat terwijl mensen tegenwoordig zelf willen bepalen hoe en welke zorg ze krijgen. Dat vraagt wat van de huidige zorgprofessionals en van de jongeren die nu worden opgeleid. Dat vraagt ook zeker wat van de scholen en zorginstellingen die samen de professional van de toekomst opleiden. Hoe bereiden onderwijs en zorg zich voor? Door bijvoorbeeld samen te brainstormen hoe het anders kan!'
Dat gebeurde ook aan de tafel waarbij ik aansloot. We constateerden, geïnspireerd door keynote spreker Sjaak Bloem, dat er over het algemeen weinig aandacht is voor de beleving van de cliënt. Natuurlijk, er wordt regelmatig gevraagd 'Hoe voelt u zich?' Er kan dan een sociaal wenselijk antwoord komen, dat antwoord komt alleen bij de vragensteller terecht en er is geen zicht op de doorlopende lijn van beleving, ook niet altijd bij de cliënt. Toen we de opdracht kregen een experiment te bedenken, kwamen we op het volgende:
Dat gebeurde ook aan de tafel waarbij ik aansloot. We constateerden, geïnspireerd door keynote spreker Sjaak Bloem, dat er over het algemeen weinig aandacht is voor de beleving van de cliënt. Natuurlijk, er wordt regelmatig gevraagd 'Hoe voelt u zich?' Er kan dan een sociaal wenselijk antwoord komen, dat antwoord komt alleen bij de vragensteller terecht en er is geen zicht op de doorlopende lijn van beleving, ook niet altijd bij de cliënt. Toen we de opdracht kregen een experiment te bedenken, kwamen we op het volgende:
- de patiënt / cliënt vult één keer per dag in alle rust een eenvoudig vragenlijstje in
- de vragen gaan alleen over de belevingskant (dus niet over de medische kant)
- de patiënt / cliënt geeft aan wie de gegevens mag zien; hij/zij kan er zelfs voor kiezen alleen voor zichzelf de gegevens bij te houden
- degenen die de rapportages mogen zien, kunnen deze gebruiken om gerichter en diepgaander te vragen naar de beleving van de patiënt / cliënt
- de rapportages worden bijgehouden om te zien of er op bepaalde gebieden opvallende ontwikkelingen zijn
Op basis van de aantekeningen van de groep heb ik de vragenlijst gewoon maar eens gemaakt. Welk ziekenhuis, verpleeg- of verzorgingshuis wil er eens mee experimenteren?
De dag werd begeleid door Fanfabriek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten