16 juni 2009

Realistisch rekenen

Voor het themanummer over rekenen van De Wereld van het Jonge Kind verdiepte ik me afgelopen maand in de wereld van het realistisch rekenen via gesprekken met medewerkers van het Freudenthal Instituut (FI). Het FI kende ik tot nu toe voornamelijk als de initiatiefnemer van Rekenweb, waarop kinderen tal van speelse oefeningen rond rekenen en wiskunde kunnen doen. Leuke slogan ook: 'Rekenen is leuker als je denkt...'

Voor het blad maakte ik drie interviews met pleitbezorgers van het realistisch rekenen. Aan deze visie op reken- en wiskunde-onderwijs ligt de metafoor van de ijsberg ten grondslag. Deze verbeeldt het verloop van het abstraheringsproces van de concrete, fysieke wereld naar de formele bewerkingen, ofwel: de sommen. Deze laatste stap is het zichtbare topje van de ijsberg. Maar de ijsberg ontleent haar drijfvermogen aan een brede basis. Zonder die basis zou de ijsberg zinken. Het proces moet daarom beginnen met wereldoriëntatie en de concrete belevingswereld van het kind.

Uit de interviews komt naar voren dat kinderen veel meer kunnen dan we vaak denken. Willem Uittenbogaard van het onderzoeksproject Talentenkracht (de website is een aanrader) zegt bijvoorbeeld: 'Ik sta ervan te kijken wat kinderen op deze jonge leeftijd allemaal laten zien en kunnen beredeneren. (...) Ik kom kinderen tegen die grote getallen al aankunnen, terwijl de leerkracht niet verder durft dan 10 omdat dat nog niet zou passen bij het ontwikkelingsniveau van jonge kinderen.' Uittenbogaard vertelt dat kinderen van nature een onderzoekende houding hebben. Nina Boswinkel beaamt dat: 'Kinderen hebben uit zichzelf belangstelling voor aan rekenen verwante activiteiten. Ze willen de wereld om hen heen immers begrijpen.' De gedachte is dat nieuwsgierigheid, verwondering en een onderzoekende houding verloren gaan als je er niets mee doet. Onderwijs zou daarom de natuurlijke nieuwsgierigheid van het kind moeten koppelen aan uitdagende opdrachten. 'Hoge verwachtingen doen kinderen groeien', zegt Belinda Terlouw. 'Ik vind het dan ook enorm jammer als een leerkracht te snel zegt: "Ja maar, dat kunnen ze nog niet."'

1 opmerking:

  1. Over talenten en mogelijkheden heb ik zelf altijd gezegd dat leren jongleren pas gemakkelijk te leren zou zijn vanaf een jaar of 12.

    Een paar weken geleden was ik op de Koninginnemarkt aan het jongleren voor de Creatieve Wereld en werd ik door een leerkracht van de vrije school aangesproken, zijn kinderen van 8-9 jaar zouden volgens hem zeker in staat zijn om te jongleren met 3 objecten. Hij nodigde me uit en op 3 juli ga ik zijn groep aan het jongleren brengen. hij gelooft in het kunnen van zijn kinderen. Ik doe met hem mee en ik geloof dat hij gelijk gaat krijgen. :-)

    Hou je op de hoogte!
    Rik

    BeantwoordenVerwijderen