Een oude man bezat 17 kamelen, zijn enige bezit. Toen de man zijn einde voelde naderen, wist hij dat de tijd gekomen was zijn bezit te verdelen onder zijn drie zonen. Volgens de traditie zou de oudste zoon 1/2 deel van zijn totale bezit erven, de tweede zoon 1/3 deel en de jongste 1/9 deel.
Het leek een onmogelijke taak. 17 was niet te delen door 2, niet door 3 en niet door 9. En een kameel slachten om het beest in stukken te verdelen, dat vond de goede man onnodige kapitaalvernietiging. Hij worstelde vele nachten met dit probleem, terwijl zijn zoons om hem heen zaten. Ze wisten ook niet hoe dit probleem op te lossen.
Ten einde raad liet de oude man een wijze vrouw uit het dorp bij zich komen. Hij legde het probleem voor. De vrouw dacht geen moment na, vertrok en kwam even later terug met haar eigen kameel. Het was haar enige bezit, maar ze zei: 'Hier, neem mijn kameel en uw probleem is opgelost.'
De oude man was heel gelukkig met deze oplossing. Hij schonk zijn oudste zoon 9 kamelen, de helft van 18. Zijn tweede zoon kreeg 6 kamelen, 1/3 deel van 18. En de jongste kreeg er 2, 1/9 deel van 18. Zo verdeelde hij 17 kamelen en hield er een over. Die schonk hij terug aan de wijze vrouw om even later tevreden zijn laatste adem uit te blazen.
Dit prachtige verhaal over creativiteit en de schoonheid van eenvoudige oplossingen wordt verteld door William Ury op TED. Hij gebruikt het als metafoor. We moeten, zo stelt Ury, op zoek naar de 18e kameel, zodra het ons niet meer lukt een probleem op te lossen.
Mooi. Ik had het na de tweede alinea al door...
BeantwoordenVerwijderen